Przez ostatni rok opublikowałem całe cztery wpisy (nie licząc niniejszego), z czego trzy były tradycyjnymi corocznymi zestawami recenzji. Co prawda ten czwarty wyszedł mi nieźle, doczekał się paru udostępnień i w ogóle, tym niemniej bilans nie wymaga komentarza.

Czy w związku z tym jest jeszcze sens to ciągnąć, czy może już lepiej zamknąć ten interes?

Odpowiedź poznacie państwo po przerwie na reklamy.

…

Nie no, reklam to tu na pewno nigdy nie będzie.

A blog jeszcze będzie, bez obaw – ale niczego więcej nie obiecuję. Zwłaszcza, że wojna za naszą wschodnią granicą wytrąciła mnie z równowagi i chwilowo kompletnie odebrała ochotę do pisania, jak również poczucie, że ta cała pisanina ma w ogóle sens – w cieniu wojny wszystko inne wydaje się żenująco banalne i nieważne…

Tak więc kolejnej notki w najbliższym czasie nie będzie – natomiast w nieco dalszym zamierzam przenieść środek ciężkości na fanpejdża (którego także mocno zaniedbałem, przyznaję bez bicia), a tutaj wrzucać już wyłącznie teksty szczególnie długie lub z jakiegoś powodu ważne, których raczej nie będzie więcej niż kilka rocznie – zatem klikajcie i lajkujcie, jeśli jeszcze tego nie zrobiliście.

To rzekłszy, jak zwykle czekam na skargi, zażalenia i wolne wnioski. I na zwycięstwo Ukrainy, rzecz jasna.